Bij DeFabrique loop je elke dag rond in een stukje geschiedenis. Elke ruimte is liefdevol gerestaureerd en vertelt zijn eigen verhaal over de oude UTD-fabriek. Maar: wat gebeurde waar? Wij nemen je mee door onze locatie.
Ons parkeerterrein was vroeger de insteekhaven van de UTD-fabriek. Schepen vaarden vanaf het Amsterdam-Rijnkanaal de haven in om grondstoffen en eindproducten te laden en lossen. Vanwege ruimtegebrek werd er later ook een kantoor in het water geplaatst: de Ark. Na de overname is de haven gedempt om er een parkeerterrein van te maken. Tijdens een evenement kunnen hier ruim 250 auto’s parkeren.
Deze half overdekte loods grensde direct aan de insteekhaven. Hier werden schepen geladen en gelost. Tegenwoordig is het een populaire plek voor borrels en feesten.
Silo 0 is de oudste silo op het terrein van DeFabrique. Eerst werden hier zaden en later meel opgeslagen. Op maandagochtend meette ‘de siloman’ hoeveel grondstoffen er nog in de silo zaten. Hij stapte in het liftje aan de buitenkant van het gebouw en liet vanaf het silodek een touw met knopen in de grote opslagruimte zakken. Aan de hand van het aantal knopen in het touw werd berekend hoeveel vrije ruimte er in de silo zat. Met behulp van deze informatie werd berekend hoeveel ton grondstof er nog in zat. Nu is de locatie geschikt voor een intiem evenement in Berlijnse clubstijl.
De eerste productieruimte met kalk- en zoutsilo’s. Tegenwoordig kun je hier als bezoeker van de Kartfabrique een hapje eten en drinken.
Het voormalige distributiecentrum van de fabriek. Grondstoffen kwamen hier in zakken van vijftig kilo binnen en werden direct opgeslagen. Ook eindproducten werden in deze ruimte opgeslagen en vervolgens op vrachtwagens, treinen en schepen geladen. Tegenwoordig is dit stoere decor een 750 meter lange kartbaan.
Tegenwoordig is dit de ingang van de Kartfabrique. Vroeger grensde deze loods aan het spoor en het distributiecentrum. Wagons en vrachtwagens werden hier geladen en gelost. Loop jij hier binnenkort? Kijk dan eens naar beneden. Je ziet de oude treinrails nog liggen!
Niet alleen vandaag de dag, maar ook vroeger was het in dit indrukwekkende stalen decor een drukte van jewelste. Op de stellages stonden persen die plantaardige olie persten uit zaden en kokosnoten. De begane grond werd gebruikt voor opslag.
Voormalige kleedkamers voor fabrieksarbeiders. Hier vond je douchecabines, lockers en grote wasbakken. Deze materialen hebben een nieuwe plek gekregen in DeFabrique. Weet jij waar?
Vroeger vormden deze vier ruimtes één grote opslag. Het team van DeFabrique luisterde naar de vraag van opdrachtgevers en heeft de ruimte opgesplitst in vier kleinere ruimtes. Tegenwoordig kun je hier gasten ontvangen en subsessies geven.
De oude lijnolie- en mengvoederfabriek beschikte over een eigen onderhoudsafdeling, tegenwoordig staat dit pand bekend als de Smederij. In de tegenwoordig vier aangrenzende subruimtes vond je vroeger een elektricien, smid, tekenaar en houtbewerker. Ook was hier een magazijn. De ruimte valt op door het grote hoeveelheid daglicht en is daardoor een populaire keuze voor onze opdrachtgevers.
Nu een imposante locatie voor jouw beurs, congres of feest, vroeger een ketelhuis. Ten tijde van de fabriek was er nog geen gas of elektra. Machines en verwarmingen werden op stoom aangedreven. In deze ruimte stonden drie grote verwarmingsketels te loeien om katoenen riemen aan te drijven die machines in de hele fabriek lieten draaien. De ketels werden met kolen en stookolie op stoom gebracht. De buizen aan de buitenkant van het pand verplaatsten de stoom naar de juiste ruimtes en machines.
Hier stonden koekenpersen voor de productie van veekoeken. En later – toen de UTD-fabriek geheel overging op het produceren van mengvoer – stonden hier tanks met verschillende grondstoffen. Deze werden gemengd tot de ideale samenstelling voor het vee.
Hier werd de kalvermelk verpakt en later vond je hier verschillende grondstoffen.
Dat kan!
Meer weten over de historie van DeFabrique?
7 geheimen over DeFabrique
Historie uitgelegd
DeFabrique lanceert jubileummagazine
In de silo’s zat melkpoeder voor de kalfjes. Deze ruimtes stond vroeger helemaal vol met silo’s, maar er zijn er slechts drie bewaard gebleven. De andere hebben een nieuwe plek of functie in DeFabrique gekregen. Ook hier vond je later verschillende grondstoffen.
Vanaf buiten stuurde een stoommachine het persproces in de Kalvermelkfabriek aan. De bovenste verdieping was de ‘drijfriemenzolder’. Vanuit hier werden alle banden omgezet voor het proces op de etages eronder.
Dit waren tevens productieruimtes waar persen stonden. Later werd hier ook getest met de ideale samenstelling voor mengvoer.
Na de Tweede Wereldoorlog stapt de fabriek over op de productie van olie uit copra, dit is de gedroogde vrucht van de kokospalm. Hiervoor verrees in de jaren vijftig een opvallende tentvormige opslagloods op het terrein. Schepen meerden aan bij de elevator. Vanuit hier werden de kokosnoten opgezogen en naar de tentvormige loods getransporteerd. Familie van Eck verhoogde het dak en maakt van de ruimte een karakteristieke evenementenlocatie met moderne faciliteiten. Het puntdak van de Copraloods is nu één van de blikvangers van DeFabrique. Met haar 900 m² is dit de een na grootste ruimte van onze evenementenlocatie.
In de beginjaren werden grondstoffen hier met kraan en grijper uit schepen gelost en in transportbakken gedumpt. Na de Tweede Wereldoorlog verving UTD dit voor de elevator: een soort gigantische stofzuiger die kokosnoten opzoog en naar de Copraloods transporteerde.
Onderdeel van het voormalige distributiecentrum.
Voor de opslag van granen werd in 1960 deze metershoge silo gebouwd. De ruimte was tevens voorzien van kalk- en zoutsilo’s en diende als vervanging van Silo 61.
Dit was vroeger het laboratorium waar gemaakte producten werden gecontroleerd. Er werden monsters genomen om te onderzoeken of het product van goede kwaliteit was. Ook vond je hier de loonadministratie en het muzieklokaal van de fanfarekorps.
Hier had UTD haar eigen brandweer.
Dit pand is in 1954 gebouwd en diende als kantoor voor de directie. Hier zat ook een kantine bij.
Deze ruimte diende als garage voor de voertuigen van de fabriek. Daarnaast zat er aan de naastgelegen weg een weegbrug, waar de in- en uitrijdende vrachtwagens werden gewogen om te kijken hoeveel vracht er werd meegenomen.
De Jutezakkenafdeling. Hier werkten oudere mensen die nog moeilijk aan een nieuwe baan konden komen. Zij werden bij UTD aangenomen om jutezakken te repareren. Het aanbieden van deze werkgelegenheid was in die tijd behoorlijk vooruitstrevend.
Wil jij ook een evenement organiseren in industrieel erfgoed? We helpen je graag verder! Neem vrijblijvend contact op. 
How to's
Kick-offs zijn het perfecte moment om teams een boost te geven en alle neuzen dezelfde…
How to's
Wat eten we vanavond? Die vraag horen we regelmatig. Maar: “Wat eten we volgend jaar?”,…
How to's
Een tweede leven. Of misschien wel een derde, vierde of vijfde. In DeFabrique vind je…
